Μουσικομπερδέματα!

Οι μουσικές ιδέες που ακολουθούν βασίζονται στο βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά Το αλφαβητάρι με τους γλωσσοδέτες (εκδ. Ελληνικά Γράμματα). Στο βιβλίο κάθε γράμμα της αλφαβήτας συνοδεύεται από έναν γλωσσοδέτη, μια εικόνα και ένα παιχνίδι τεσσάρων ερωτήσεων.
Εμείς θα προσθέσουμε και λίγη μουσική!

Ένα θηρίο, μα ποιο θηρίο;
Ένα θηρίο που κάθεται σε θαλασσί θρανίο!

Και τα παιδιά το λένε δυνατά και χτυπάνε ρυθμικά πάνω στα θρανία τους!

Με τους γλωσσοδέτες του βιβλίου μπορούν να φτιαχτούν μελωδικά και ρυθμικά μοτίβα. Επίσης μπορούν να αποτελέσουν και βάση για διάφορες μουσικοκινητικές δραστηριότητες. Ιδανικοί για παιδιά προσχολικής ηλικίας και της Α’ τάξης δημοτικού.

Τα παιδιά μέσω της μουσικής λοιπόν μπορούν να απομνημονεύσουν ευκολότερα τους γλωσσοδέτες, να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή για να τους μάθουν (αφού οι μελωδίες κλπ. θα τους κεντρίσουν το ενδιαφέρον) και επίσης με αυτά τα μικρά σε έκταση τραγουδάκια καταφέρνουμε με έμμεσο τρόπο τα παιδιά να μάθουν γρηγορότερα καινούριες λέξεις και να θυμούνται τα γράμματα. Ο εκπαιδευτικός μπορεί να φτιάξει μόνος του τα μοτίβα ή και μαζί με τα παιδιά.

Τα μοτίβα που ακολουθούν είναι απλά παραδείγματα – ιδέες για το πως μπορεί ο εκπαιδευτικός να δουλέψει με τους γλωσσοδέτες.

Παράδειγμα μελωδικού μοτίβου:

Ένα λαγουδάκι, μα ποιο λαγουδάκι;
Ένα λαγουδάκι που λιγουρεύεται ένα λουκουμάκι!

Παράδειγμα ρυθμικού μοτίβου:

Μια γκαμήλα, μα ποια γκαμήλα;
Μια γκαμήλα που έφαγε ένα γκόλ!

Κάθονται όλοι κάτω σε κύκλο. Ξεκινάει ο εκπαιδευτικός να χτυπάει στα πόδια τον παλμό και ζητάει από τα παιδιά να τον μιμιθούν και να επαναλαβουν το γλωσσοδέτη. Στη λέξη Γκόλ! σηκώνουν τα χέρια ψηλά και το φωνάζουν δυνατά.

Παράδειγμα δραστηριότητας:

Ένας ρινόκερος, μα ποιος ρινόκερος;
Ένας ρινόκερος που χορεύει ροκ εντ ρολ!

Αφού ο εκπαιδευτικός τους λέει τον γλωσσοδέτη, τους βάζει να ακούσουν το τραγούδι που χορεύει ο ρινόκερος και να το χορέψουν και αυτά. Για παράδειγμα το Long Tall Sally, από τον Little Richard.

Στην αρχή τα αφήνει ελεύθερα να κινηθούν στο χώρο και αργότερα μπορεί να τα ζητήσει να κάνουν πιο συγκεκριμένες κινήσεις. Ο βαθμός δυσκολίας είναι ανάλογως με την ηλικία και τις δυνατότητες της κάθε ομάδας. Για παράδειγμα: Τα παιδιά είναι σκορπισμένα στο χώρο αλλά σταθερά σε ένα σημείο και κάθε φορά ο εκπαιδευτικός τους ζητάει να “χορέψει” στο ρυθμό μόνο το ένα χέρι τους ή μόνο οι ώμοι ή μόνο το κεφάλι και ένα πόδι.