Πάπερλαπαπ!, λένε τώρα τα παιδιά

Προτεινόμενο παραμύθι με μουσικοπαιδαγωγικές δραστηριότητες
από τη Βασιλική Ψύρρα

Ηλικία
5-8 χρονών

Στόχοι
Οι στόχοι του μαθήματος είναι τα παιδιά:
_να γνωρίσουν το ρυθμό μαρς,
_να έρθουν σε επαφή με το αφηγηματικό είδος παραμυθιού,
_να βιώσουν το παραμύθι διαμέσου μουσικών δραστηριοτήτων,
_να αναπύξουν τη φαντασία του μέσω του παραμυθιού και των δραστηριοτήτων,
_να μάθουν  να αυτοσχεδιάζουν, είτε φωνητικά, είτε σωματικά,
_να καταφέρουν να επαναλαμβάνουν ρυθμικά μοτίβα, αλλά και να δημιουργούν δικά τους.

Το παραμύθι Πάπερλαπαπ! του Josef Guggemnos θα το βρείτε εδώ.

Ξεκινάει το μάθημα κατευθείαν με την αφήγηση του παραμυθιού και φυσικά με τις δραστηριότητες. Όλοι στέκονται όρθιοι σε κύκλο και όταν αναφερθεί στην ιστορία πως στον βάτραχο, τον ήρωα του παραμυθιού, αρέσει πολύ να χοροπηδάει, τότε τα παιδιά δοκιμάζουν πως μπορούν και αυτά να χοροπηδήσουν. Στην αρχή ίσως μόνο μικρά πηδηματάκια και μετά όσο πιο μεγάλα μπορούνε.

Και συνεχίζει το παραμύθι…

Τώρα εμφανίζεται η νυφίτσα, η οποία τραγουδάει:

Είμαι κουρασμένη…Αχ! Τα πόδια μου πονάνε…Αχ!
Αλλά μη το πείτε πουθενά, τεμπέλα είμαι βασικά.
Νυφίτσα είμαι ‘γω και στο λεπτό κορόιδο θα βρω!
Στην πλάτη του θα ανέβω και θα ξεκουραστώ!
Είμαι κουρασμένη…Αχ! Τα πόδια μου πονάνε…Αχ!
Είμαι κουρασμένη…Αχ! Είμαι κουρασμένη!!

Ο/Η εκπαιδευτικός τραγουδάει μια φορά το τραγούδι της νυφίτσας και τη δεύτερη φορά αρχίζουν τα παιδιά να κινούνται πάλι στο χώρο, αρχικά περπατώντας βαριεστημένα. Όταν αρχίζει το σημείο του τραγουδιού “Αλλά μη το πείτε πουθενά…και θα ξεκουραστώ!” σταματάει η κίνηση και μένουν ακούνητα στο μέρος τους και προσποιούνται πως λένε ένα μυστικό.

Και τελικά η νυφίτσα ανεβαίνει πάνω στον βάτραχο, ο οποίος αρχίζει να την κουβαλάει. Σε αυτό το σημείο ο/η εκπαιδευτικός βάζει ανά δύο τα παιδιά, το ένα πίσω από το άλλο, σα να ήταν το ένα ο βάτραχος και το άλλο η νυφίτσα.

Σειρά στην ιστορία έχει η αλεπού, που ανεβαίνει και αυτή στην πλάτη της νυφίτσας και τις κουβαλάει και τις δύο ο βάτραχος. Ο εκπαιδευτικός τώρα βάζει ανά τρία τα παιδιά και μόλις εμφανιστεί και η αρκούδα ανα τέσσερα στη σειρά, το ένα πίσω από το άλλο.
Το πρώτο παιδί αυτοσχεδιάζει στην κίνηση και ότι κάνει, το μιμούνται τα άλλα τρία παιδιά. Στη αρχή ο εκπαιδευτικός αφήνει τις τετράδες να κινούνται ελεύθερα στο χώρο και να δοκιμάσουν διαφορετικές κινήσεις, και μετά η κάθε ομάδα παρουσιάζει την αγαπημένη της κίνηση στους άλλους.

Και ο βάτραχος;
Κλαψούριζε και παραπονιόταν ο καημένος πως δεν άντεχε άλλο, αλλά μάταια, δεν κατέβαιναν από την πλάτη του. Και κάθε φορά που έκανε παράπονα, φώναζαν οι άλλοι τρείς “Παπερλαπάπ!” θέλοντας να του πουν ότι λέει ανοησίες.
Ο εκπαιδευτικός, αφού έχει συγκεντρώσει πάλι τα παιδιά στον κύκλο ξεκινάει να φτιάχνει φωνητικούς ρυθμικούς αυτοσχεδιασμούς με τη λέξη Παπερλαπάπ! και τα παιδιά τις επαναλαμβάνουν. Για παράδειγμα:

Μετά ρωτάει ποιο παιδί θέλει να κάνει το ίδιο. Να αυτοσχεδιάσει, δηλαδη, με τη λέξη και να το επαναλάβουν οι υπόλοιποι.

Όμως το τελευταίο Παπερλαπάπ! το λέει ο βάτραχος δυνατά και πηδάει μέσα στη λίμνη. Και όλα τα παιδιά τώρα κάνουν το πιο μεγάλο πήδημα που μπορούν, βουτάνε σε μία φανταστική λίμνη και αρχίζουν να κάνουν πως κολυμπάνε στο νερό.
Και όση ώρα προσπαθούσαν η νυφίτσα, η αλεπού και η αρκούδα να βγούν από τη λίμνη, άρχισε ο βάτραχος το τραγούδι του (ρυθμός μάρς).

Κουάξ! Κουάξ! Βρε κε κε κεξ κουάξ!
Δεν είμαι γω κουβαλητής, δεν είμαι γω χαμάλης!
Κουάξ! Κουάξ! Βρε κε κε κέξ κουάξ!
Δεν είμαι ‘γω κορόιδο για να σας κουβαλάω!
Κουάξ! Κουαξ! Βρε κε κε κέξ κουάξ!
Τώρα επαναστατώ, και στο νερό βουτάω!
Κουάξ! Κουάξ! Βρε κε κε κέξ κουάξ!
Κουάξ! Κουάξ! Βρε κε κε κέξ κουάξ!

© Vasiliki Psyrra https://thesingingfish.eu, 2013

Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του/της αρθρογράφου. Συνεπώς, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ κάθε αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του χωρίς την έγγραφη συγκατάθεση του/της. Εάν ενδιαφέρεστε για το περιεχόμενο της σελίδας, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας.