Προτεινόμενο μάθημα μουσικής προπαιδείας από την Κατερίνα Κουθούρη
Ο λαγός και η χελώνα
Μύθος του Αισώπου
Ηλικία
4-6 χρονών
Στόχος
Εισαγωγή στην μουσική έννοια της ταχύτητας
Δημιουργία ηχοϊστορίας
Δραματοποίηση του μύθου
Υλικά
Κρουστά όργανα
Πορεία μαθήματος
Ο δάσκαλος αφηγείται αρχικά την ιστορία στα παιδιά και μετά τα χωρίζει σε δυο ομάδες:
την ομάδα των μουσικών και
την ομάδα των «ηθοποιών» που θα παρουσιάσει τον μύθο.
Μοιράζει όργανα στα παιδιά-μουσικούς και τα ρωτάει σε ποια σημεία του μύθου θα βάλουν ήχους και πώς μπορούν να παρουσιάσουν τον λαγό και τη χελώνα με τα μουσικά όργανα τους. Το κάθε ζώο έχει το δικό του περπάτημα, γρήγορο ο λαγός και αργό η χελώνα, συνοδευόμενο με το ίδιο κάθε φορά μουσικό όργανο. Έτσι γίνεται εύκολα η εισαγωγή στην έννοια της ταχύτητας allegro–adagio. Στα παιδιά-ηθοποιούς μοιράζει τους ρόλους του λαγού, της χελώνας, της αλεπούς, των πουλιών και των άλλων ζώων στην αφετηρία και τον τερματισμό.
Ξεκινάει την αφήγηση ο δάσκαλος για δεύτερη φορά και τα παιδιά-μουσικοί παίζουν στα σημεία όπου υπάρχουν οι ήχοι και τα περπατήματα των ζώων με τα μουσικά τους όργανα και τα παιδιά-ηθοποιοί δραματοποιούν την ιστορία. Μόλις τελειώσει η δραστηριότητα εάν υπάρχει χρόνος ο δάσκαλος αλλάζει τις ομάδες των παιδιών και οι μουσικοί γίνονται ηθοποιοί και το αντίστροφο.
Στο τέλος της ιστορίας ο δάσκαλος μπορεί να τραγουδήσει το τραγούδι του λαγού και της χελώνας από την συλλογή τραγουδιών της Χαρίκλειας Παπανικολάου και της Παυλίνας Καραδήμου-Λιάτσου, βιβλίο 4ο Προσχολική μουσική αγωγή.
Μια φορά και ένα καιρό…
Ένα ανοιξιάτικο πρωινό
– ήχοι πουλιών με κουδουνάκια και φύλλων με ξύστρες –
ένας λαγός είχε βγει έξω από την φωλιά του και έτρωγε φρέσκο χορταράκι.
– ήχοι γρήγοροι με τα ξυλάκια –
Καθώς έτρωγε, είδε μια χελώνα να περνάει λίγο πιο μακριά και του φάνηκε τόσο αστείο το περπάτημα της, που άρχισε να την κοροϊδεύει ότι ήταν πιο αργή και από τα σαλιγκάρια.
– ήχοι αργοί με τύμπανα –
Η χελώνα σταμάτησε, γύρισε προς τον λαγό και του είπε, “Τι θα έλεγες να τρέξουμε σε ένα αγώνα δρόμου για να δούμε ποιος είναι
πιο γρήγορος από τους δυο;”
Αυτό ήταν! Ο λαγός έπεσε κάτω και άρχισε να χτυπιέται από τα γέλια.
– γέλια και ήχοι χαρούμενοι –
Βλέποντας όμως ότι η χελώνα παρέμενε σοβαρή, κατάλαβε ότι δεν του το είπε για αστείο και έτσι δέχτηκε την πρόκληση. Η αλεπού ως καταλληλότερη, όρισε το σημείο που θα ξεκινούσαν, την διαδρομή και το σημείο τερματισμού.
Ο αγώνας ορίστηκε για το επόμενο πρωινό και πράγματι οι δύο διαγωνιζόμενοι καθώς και πολλά ζώα του δάσους
– πουλιά με κουδουνάκια, κουκουβάγια με τη φωνή –
βρίσκονταν πρωί πρωί στην αφετηρία. Η αλεπού έδωσε το σύνθημα – ήχος με πιατίνι –
και ο αγώνας ξεκίνησε. Η χελώνα χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε να περπατάει, αργά βέβαια
– ήχοι αργοί με τύμπανα –
και ήδη είχε καλύψει τα πρώτα εκατοστά της διαδρομής. Ο λαγός βλέποντας τον ρυθμό της αντιπάλου του, και νυστάζοντας
– χασμουρητό –
μιας και ήταν πολύ πρωί, σκέφτηκε να κοιμηθεί λιγάκι και όταν ξυπνήσει θα έτρεχε όπως μόνο αυτός μπορεί και θα τερμάτιζε σίγουρα πρώτος.
– ροχαλητό –
Έτσι η χελώνα συνέχισε να περπατάει, στην ορισμένη από την αλεπού διαδρομή
– ήχοι αργοί με τύμπανα –
ενώ ο λαγός το έριξε στον ύπνο. Πέρασε αρκετή ώρα και κάποια στιγμή ο λαγός ξύπνησε. Καιρός για τρέξιμο είπε και ξεκίνησε .
– ήχοι γρήγοροι με ξυλάκια –
Παραξενεύτηκε πολύ που δεν συναντούσε την χελώνα και για μια στιγμή σκέφτηκε ότι θα είχε εγκαταλείψει τον αγώνα αφού έτσι κι αλλιώς τον είχε χαμένο από χέρι. Περισσότερο όμως ξέρετε πότε παραξενεύτηκε; Όταν έφτασε στο σημείο τερματισμού και είδε την χελώνα να τον περιμένει μασώντας ένα φυλλαράκι και έχοντας μια έκφραση θριάμβου στο πρόσωπο της.
Έτσι η χελώνα κέρδισε τον λαγό σε αγώνα δρόμου, όχι βέβαια γιατί τρέχει πιο γρήγορα από αυτόν, αλλά γιατί παρέμεινε πιστή στον σκοπό της και δεν έδειξε όπως ο λαγός αλαζονεία.
|