|
 Η ώρα του παιδιού, προτεινόμενες δραστηριότητες από τη Βασιλική Αϊντζή
Δεν υπάρχει καλύτερη επιβράβευση για την προσπάθεια ενός παιδιού απ’ αυτό που αγαπούν μικροί και μεγάλοι….
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!
Έτσι λοιπόν, παρακάτω παρουσιάζονται 5 σύντομα μουσικά παιχνίδια που αφορούν κυρίως παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού.
Το παιχνίδι του τυφλού
Θα χρειαστούμε: 4 οποιαδήποτε κρουστά όργανα και ένα κασκόλ ή ένα σκούφο.
Ο τυφλός βγαίνει απ’ την τάξη μέχρι να κρύψουμε ένα αντικείμενο (τον θησαυρό μας). Όταν μπει μέσα, του κλείνουμε τα μάτια με το κασκόλ ή τον σκούφο. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να οδηγηθεί ο τυφλός στον θησαυρό. Πώς όμως θα γίνει αυτό όταν ο τυφλός μας δεν βλέπει τίποτα; Εδώ αναλαμβάνει δράση η ορχήστρα μας. Η ορχήστρα αποτελείται από 4 παιδιά που κρατούν από ένα κρουστό όργανο το καθένα. Το κάθε όργανο δηλώνει στον τυφλό και μια κατεύθυνση. Για παράδειγμα, όταν ο τυφλός ακούει το ταμπουρίνο θα πρέπει να πηγαίνει μπροστά, όταν ακούει τις κλακέτες θα πρέπει να πηγαίνει πίσω, όταν ακούει τις μαράκες θα πηγαίνει δεξιά και όταν θα ακούει τα ξυλάκια θα πηγαίνει αριστερά. Φυσικά μόλις σταματάει ο ήχος σταματάει να κινείται και ο τυφλός. Μόλις τον οδηγήσουμε στον θησαυρό, του ανοίγουμε τα μάτια για να ψάξει να τον βρεί.
Tips για την εκτέλεση:
- Φροντίζουμε να μάθουν όλα τα παιδιά την κατεύθυνση που δηλώνει το κάθε όργανο. Έτσι, πριν ξεκινήσει το παιχνίδι τους ζητάμε να κλείσουν τα μάτια και να φωνάζουν τη σωστή κατεύθυνση ανάλογα με το όργανο που ακούνε κάθε φορά.
- Πριν ξεκινήσουμε γυρνάμε τον τυφλό 2-3 σβούρες για να χάσει τον προσανατολισμό του.
- Ο δάσκαλος ή κάποιο παιδί κρατάει τον τυφλό από τους ώμους για να μην πέσει ή χτυπήσει κάπου.
- Ο δάσκαλος (τουλάχιστον τις πρώτες φορές) θα πρέπει να διευθύνει – συντονίζει την ορχήστρα έτσι ώστε να μην παίζουν 2 ή και 3 όργανα ταυτόχρονα και μπερδεύουν τον τυφλό.
Μουσικά Αγαλματάκια
Θα χρειαστούμε κάποιο όργανο ή κάποιο κομμάτι που έχουμε επιλέξει.
Πρόκειται για το γνωστό παιχνίδι που αγαπούν όλα τα παιδιά…όσο υπάρχει μουσική κινούμαστε στο χώρο, ενώ μόλις σταματήσει μένουμε ακίνητοι. Παρακάτω παρουσιάζονται 2 παραλλαγές του παιχνιδιού:
- Μόλις σταματήσει η μουσική ο δάσκαλος φωνάζει ένα γράμμα του αλφάβητου και τα παιδιά πρέπει να το σχηματίσουν με το σώμα τους. Πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί να συνεργαστούν 2 ή και 3 παιδιά για τον σχηματισμό κάποιων γραμμάτων.
- Γίνεται η ίδια διαδικασία που περιγράφηκε παραπάνω μόνο που αυτή τη φορά τα παιδιά πρέπει να σχηματίσουν με το σώμα τους ένα μουσικό όργανο που θα ζητήσει ο δάσκαλος.
Χάσαμε τη…μπάλα
Θα χρειαστούμε: μία ελαφριά μπάλα.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι συνεργασίας. Έτσι, είναι μία καλή ευκαιρία να εξηγήσουμε στα παιδιά τη σημασία της συνεργασίας στη μουσική.
Χωρίζουμε λοιπόν τα παιδιά σε ζευγάρια και φροντίζουμε τα μέλη κάθε ζευγαριού να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ύψος. Τοποθετούμε το ζευγάρι έτσι ώστε ο ένας να κοιτάζει τον άλλο και τους ζητάμε να σφηνώσουν τη μπάλα με τα μέτωπά τους. Απο ‘δώ και πέρα, απαγορεύεται να ακουμπήσουν τη μπάλα με τα χέρια. Έπειτα, τους ζητάμε να κάνουν διάφορες κινήσεις, όπως για παράδειγμα να κάνουν μία στροφή ή να ακουμπήσουν τον αστράγαλό τους ή ο ένας τον αστράγαλο του άλλου κ.τ.λ. Προοδευτικά ζητάμε όλο και πιο δύσκολες κινήσεις. Όσο πιο καλά συνεργάζεται το ζευγάρι τόσο περισσότερο θα μένει η μπάλα στον αέρα. Η προσπάθεια τελειώνει μόλις πέσει η μπάλα ή αν την ακουμπήσουν με τα χέρια.
Ο Βασιλιάς και τα κλειδιά
Θα χρειαστούμε: μία καρέκλα και ένα μπρελόκ με πολλά κλειδιά.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι που εξασκεί το αυτί μας σε πολύ σιγανούς ήχους αλλά και στη διάκριση ενός συγκεκριμένου ήχου από όλους τους υπόλοιπους που μπορεί να υπάρχουν στο περιβάλλον μιας τάξης.
Τοποθετούμε την καρέκλα έτσι ώστε αυτός που θα κάθεται να βλέπει μόνο στον τοίχο. Η καρέκλα λοιπόν είναι ο θρόνος μας και αυτός που κάθεται πάνω φυσικά είναι ο βασιλιάς. Κάτω από τον θρόνο του ο βασιλιάς έχει κρύψει τα κλειδιά του παλατιού τα οποία αν καταφέρει κάποιος να τα κλέψει γίνεται ο ίδιος βασιλιάς. Τα παιδιά ένα-ένα έρχονται από την πίσω μεριά της καρέκλας και προσπαθούν να πάρουν τα κλειδιά με τον εξής τρόπο: τα σέρνουν έξω από την καρέκλα και τα σηκώνουν χρησιμοποιώντας μόνο το ένα τους χέρι. Ο βασιλιάς αν ακούσει τον παραμικρό θόρυβο από τα κλειδιά φωνάζει: “Ακούω τα κλειδιά μου” και έρχεται το επόμενο παιδί να προσπαθήσει. Μόλις κάποιος καταφέρει να τα πάρει χωρίς να ακούσει τίποτα ο βασιλιάς, παίρνει ο ίδιος το θρόνο.
 Ο κύκλος του ρυθμού
Θα χρειαστούμε: ένα κρουστό όργανο (κατά προτίμηση ξυλάκια).
Ο δάσκαλος με τα παιδιά στήνουν έναν μεγάλο κύκλο. Στον κύκλο αυτό μπορεί να μείνει μόνο όποιος παίζει σωστά αυτό που ακούει. Ο δάσκαλος παίζει ένα ρυθμικό σχήμα και δίνει τα ξυλάκια στον διπλανό του που πρέπει να παίξει το ίδιο. Αν παίξει σωστά παραμένει στον κύκλο, διαφορετικά βγαίνει και περιμένει τον επόμενο γύρο για να ξαναπαίξει. Η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι τα ξυλάκια να ξαναφτάσουν στο δάσκαλο που θα παίξει ένα νέο πιο δύσκολο ρυθμικό σχήμα. Ο γύρος τελειώνει όταν στον κύκλο μείνουν μόνο ένα παιδί και ο δάσκαλος.
|